Zarys wiary - katechizm STRUKTURA ORGANIZACJI KOŚCIOŁA Najmniejszą organizacyjną jednostką Kościoła jest parafia. Kieruje nią proboszcz. Pomagają mu: wikariusz, ewentualnie diakon, kościelny i organista. Większe parafie posiadają często specjalnych katechetów do nauczania wiary. Niejednokrotnie też parafie dysponują swoim przedszkolem lub podobną placówką, kierowaną zazwyczaj przez siostry zakonne. W parafii, gdzie kwitnie życie religijne, oprócz stałych pracowników działają również osoby spełniające swe zadania honorowo. Rada parafialna i komitet kościelny dzielą między siebie rozmaite zadania wewnątrzparafialne, a także służą proboszczowi radą. Widzialnym ośrodkiem parafii jest kościół parafialny z ołtarzem i amboną, tabernakulum, chrzcielnicą i konfesjonałem. Inne budynki i pomieszczenia (dom parafialny, sale katechetyczne, przedszkole) świadczą o tym, że we wspólnocie Jezusa Chrystusa ważne są nie tylko nabożeństwa. Kilka parafii tworzy dekanat, na czele którego stoi dziekan. Najstarszą i najważniejszą jednostką Kościoła jest biskupstwo (diecezja), kierowane przez biskupa. Biskupim urzędem do kierowania diecezją jest kuria. Kilka biskupstw tworzy prowincję kościelną, na czele której stoi arcybiskup (metropolita). Biskupi danego kraju tworzą konferencję episkopatu. Na czele wszystkich biskupów stoi biskup Rzymu, papież. Jest on następcą św. Piotra i widzialną głową Kościoła powszechnego. Wspomaga go Kuria Rzymska, która spełnia wszystkie zadania administracji kościelnej. Mniej więcej co trzy lata zbiera się w Rzymie synod biskupów. Biorą w nim udział przedstawiciele konferencji episkopatów. Synod biskupów służy papieżowi radą w kierowaniu Kościołem. Specjalne zadania spełniają kardynałowie. Mianuje ich papież. Pomagają mu - o ile są w Rzymie - w kierowaniu Kościołem. Inni kardynałowie są zarazem biskupami w rozmaitych diecezjach świata. Wszyscy razem tworzą oni kolegium kardynalskie. Po śmierci papieża kolegium zbiera się w Rzymie i wybiera jego następcę. Zostało to uregulowane prawem w 1059 r. Urzędy kościelne służą Ludowi Bożemu. Do nich odnoszą się słowa Jezusa skierowane do uczniów: Kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć (Mk 10, 43-45). Parafia - wspólnota parafialna: Wspólnota katolików, zamieszkujących określony obszar (wieś, dzielnicę, miasto). Proboszcz: Zwierzchnik wspólnoty parafialnej (parafii). Zadanie to spełnia kapłan wyznaczony przez biskupa. Zazwyczaj posiada on swoich współpracowników. Diakon (grec. = sługa): Osoba wyznaczona przez biskupa, na podstawie święceń diakonatu, do sprawowania określonych posług w Kościele. Urząd diakona istniał już w pierwszych wiekach Kościoła. Dziekan (łac. decem = dziesięć): Kilka parafii (początkowo dziesięć) tworzy dekanat. Dziekana wybierają spośród siebie proboszczowie. Wybór musi być zatwierdzony przez biskupa. Diecezja (zwana także biskupstwem): Podział na diecezje jest najstarszą i najważniejszą formą organizacyjną Kościoła katolickiego. Na czele każdej diecezji stoi biskup diecezjalny. Wikariusz generalny: Pełnomocny, osobisty zastępca biskupa diecezjalnego i przez niego mianowany. Wikariuszowi generalnemu przysługuje władza wykonawcza do podejmowania aktów administracyjnych. Prawo kościelne: Przepisy obowiązujące w Kościele katolickim, regulujące życie wspólnoty kościelnej, np. prawa i obowiązki proboszczów, biskupów itd., zebrane są w Kodeksie prawa kanonicznego. Obecny Kodeks prawa kanonicznego obowiązuje od pierwszej niedzieli Adwentu 1983 r. Ogłosił go papież Jan Paweł II. Kuria (łac. = dwór): W diecezji - kościelny urząd administracyjny wspierający biskupa diecezjalnego w zarządzaniu diecezją. Sprawy Kościoła powszechnego załatwia, w imieniu papieża oraz jego autorytetem, Kuria Rzymska; obejmuje ona: Papieski Sekretariat Stanu, Radę Publicznych Spraw Kościoła, Kongregacje, Trybunały. Biskup: zob. Przewodniczenie w Kościele. Biskup pomocniczy (dawniejsza nazwa „sufragan”): Wspomaga biskupa diecezjalnego w zarządzaniu diecezją, w wykonywaniu czynności sakralnych i zastępuje go w razie potrzeby. Niekiedy biskup diecezjalny powierza biskupowi pomocniczemu kierownictwo nad pracą duszpasterską w jakimś rejonie diecezji. Konferencja Episkopatu: Zgromadzenie biskupów z jednej lub kilku prowincji kościelnych (czasem również całego kontynentu) pod kierownictwem przewodniczącego konferencji. Zajmuje się problemami duszpasterskimi, liturgią, a także problemami Kościoła powszechnego i sytuacją społeczną. Podejmuje działalność na terenie odnośnych diecezji. Kapituła katedralna: Kolegium kapłanów, powołane przez biskupa przy kościele biskupa (katedrze). Kapituła katedralna służy radą biskupowi oraz administruje diecezją w razie jego śmierci. Kolegium biskupów: Ogół wszystkich biskupów pod przewodnictwem papieża. Najbardziej widocznym znakiem tej wspólnoty jest sobór, czyli zebranie wszystkich biskupów. Sobór może być zwołany tylko przez papieża. Kardynał: Najwyższa po papieżu godność w Kościele katolickim. Kardynałowie mianowani są przez papieża. Kierują, jako biskupi, diecezjami lub piastują urzędy w Kurii Rzymskiej (kardynałowie kurialni). Od XI wieku kardynałowie wybierają papieża. Papież (łac. papa = ojciec): Biskup Rzymu, a tym samym następca św. Piotra i rządca Kościoła powszechnego. Jest on w szczególny sposób znakiem i stróżem jedności Kościoła katolickiego. Stolica Apostolska: Stolica następcy św. Piotra i papieża; nazwa ta obejmuje także instytucje Kurii Rzymskiej. Hierarchia kościelna: Ustopniowany układ władzy i stanowisk kościelnych. Patriarcha: Niektóre siedziby biskupów cieszyły się już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa dużą popularnością i wywierały na życie Kościoła duży wpływ (Antiochia, Aleksandria, a także Jerozolima). Wymienić tu należy również obie stolice: Konstantynopol i Rzym. Na Zachodzie tylko Rzym dorównywał rangą stolicom patriarszym Wschodu. W czasie, gdy Kościół wschodni stanowi! jedność z Kościołem zachodnim, patriarchowie tych miast stanowili najwyższą władzę w Kościele. Aż do rozdziału Kościoła patriarchowie Wschodu uznawali prymat biskupa Rzymu. W Kościołach wschodnich do dnia dzisiejszego tytuł patriarchy zachował znaczenie. Na Zachodzie tytuł ten posiada mniejsze znaczenie (chociaż jako tytuł honorowy istnieje do dzisiaj, np. patriarcha Wenecji). Patriarchą Zachodu jest sam papież. Watykan: Od XIV w. siedziba papieża wraz z pomieszczeniami urzędowymi Kurii Rzymskiej. Sławna jest kaplica Sykstyńska (miejsce wyboru papieża - konklawe) oraz muzea watykańskie. Konklawe (łac. conclave = pomieszczenie zamknięte); Zebranie kardynałów w celu wyboru papieża, odbywające się przy zupełnym wyłączeniu osób zewnętrznych. Wybór papieża winien się odbywać bez jakichkolwiek zewnętrznych wpływów; takie prawo obowiązuje od roku 1274. Państwo Watykańskie (albo Miasto Watykańskie): Jego dzisiejszy kształt ustalony został na mocy układów laterańskich w roku 1929. Samodzielne miasto-państwo w zachodniej części Rzymu (0,44 km2 terytorium, z bazyliką i placem św. Piotra oraz pałacem apostolskim i ogrodami). Decyzje papieża jako głowy państwa są również niezależne. opr. mg/lb

Pełzający kryzys Kościoła katolickiego w USA trwa na dobre. Amerykański kościół nękany od lat 80. ubiegłego wieku skandalami pedofilskimi stracił w latach 2007 - 2019 bez mała 20 proc. wiernych. Co za tym idzie, procentowy udział katolików w amerykańskim społeczeństwie spadł z 24 do 20 procent. Wzrasta też liczba katolików decydujących się na zmianę wyznania (tzw. migrację religijną). Powody? Tych jest wiele, ale Amerykanie - w odróżnieniu od części Europejczyków - nie wiążą z pontyfikatem papieża Franciszka nadziei na uzdrowienie moralne kościoła. Już tylko co trzeci amerykański katolik uważa, że papież radzi sobie z kryzysem nadużyć seksualnych w Kościele.

15 stycznia 2011 r. trzej byli biskupi anglikańscy, a wśród nich m.in. ks. Keith Newton, przyjęli święcenia kapłańskie z rąk katolickiego arcybiskupa Westminsteru Vincenta Nicholsa. Tego samego dnia, dekretem Kongregacji Nauki Wiary, został utworzony ordynariat personalny Matki Bożej z Walshingam, a papież Benedykt XVI mianował

Po raz czwarty w Kościele katolickim w Polsce obchodzono Dzień Islamu. Dzień modlitw poświęconych tej religii ustanowiła w 2001 r. Konferencja Episkopatu Polski. W obchodach Dnia Islamu w warszawskim sanktuarium św. Andrzeja Boboli na papieskim wydziale teologicznym, oprócz duchownych obu religii, uczestniczyli ambasadorowie państw Rady Imamów w RP Tomasz Miśkiewicz w przesłaniu skierowanym do uczestników wspólnej modlitwy o pokój przyznał, że obecnie islam jest często oskarżany o fundamentalizm i terroryzm, niosący ze sobą przelew krwi i obawy ludzi. "Lecz ten, kto wnikliwie przestudiował nauki islamu, na pewno odnalazł w nim lekarstwo dla duszy, która pragnie spokoju, a co więcej dostrzegł, jak ważnymi są dialog, tolerancja, poszanowanie praw człowieka oraz wartości rodzinnych i społecznych" - podkreślił Komitetu ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi przy Radzie Konferencji Episkopatu Polski ds. Dialogu Religijnego bp Tadeusz Pikus podkreślił, że katolicy bardzo cenią życzliwe włączenie się muzułmanów we wspólne przeżywanie Dnia Islamu, który dzięki temu staje się "Dniem Islamu i Katolicyzmu". Dodał, że najważniejsze jest budowanie warunków dialogu, co wymaga dobrej woli dwóch jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.

Najczęściej funkcję tę pełnili chłopcy w wieku od 12 do 18 lat, chociaż wspomina się również o lektorach w wieku 20-38 lat, a także starszych – 63 czy 73 lata. Na nagrobkach lektorów zaznaczano, że swoją funkcję wykonywali w Kościele. 8. Około X w. lektorat został zaliczony do tzw. święceń niższych.

Były biskup Kościoła episkopalnego w południowo-wschodniej Florydzie, John Lipscomb przyjął święcenia kapłańskie w Kościele katolickim z rąk arcybiskupa Miami, Johna Favalory’ ksiądz katolicki ma 59 lat, jest żonaty i ma dorosłe dzieci. Przed 12 laty został biskupem Kościoła episkopalnego. Od 10 lat walczy z chorobą Parkinsona. W czasie podróży misyjnej do Kenii nabawił się też malarii. Obecnie, według zapewnień lekarzy nie ma większy obaw o jego zdrowie. W roku 2003 wraz z 19 innymi hierarchami Kościoła episkopalnego w USA zaprotestował on przeciw mianowaniu biskupem zdeklarowanego homoseksualisty, Gene’a roku 2007, kilka miesięcy po przejściu na emeryturę, wraz z małżonką wstąpił do Kościoła katolickiego. Do święceń kapłańskich przygotowywał go ordynariusz diecezji St. Petersburg, na Florydzie, bp Robert Lynch. W uroczystości, która odbyła się 2 grudnia w ośrodku rekolekcyjnym Bethany Center w Lutz, ok. 30 km, na północ od Tampy, obok małżonki wzięło udział 100 księży. Nowy kapłan katolicki jest tam odpowiedzialny za stronę duchową rekolekcji, przygotowanie ich programu oraz pomaganie przybywającym tam osobom w pogłębieniu ich wiary. Będzie też pełnił posługę w sąsiednich ośrodkach zaznaczono, uroczystość święceń miała miejsce krótko po ogłoszeniu konstytucji apostolskiej Benedykta XVI Anglicanorum coetibus, o tworzeniu ordynariatów personalnych dla anglikanów nawiązujących pełną komunię z Kościołem katolickim. Jednak jego droga do kapłaństwa odbywała się na mocy postanowień Jana Pawła II z 1981 Czytelniku,cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie! Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz prosimy Cię o wsparcie portalu za pośrednictwem serwisu Patronite. Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.

^{W Niemczech w Kościele katolickim pracuje około 800 tysięcy osób. We wtorek (22.11.22) Konferencja Episkopatu Niemiec w Bonn poinformowała o przełomowej decyzji podjętej przez zgromadzenie} Zgodnie z najdawniejszą tradycją we wszystkich kościołach wolno w tym dniu odprawiać tylko jedną Mszę Św., nazywaną "Mszą Wieczerzy Pańskiej". Msza upamiętnia moment przeistoczenia chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Tradycyjnie po wielkoczwartkowej liturgii słowa kapłan obmywa stopy 12 chłopcom lub mężczyznom - w ten sposób naśladuje gest Chrystusa. Po uroczystej komunii rozpoczyna się procesja przeniesienia Najświętszego Sakramentu do tak zwanej ciemnicy, symbolizującej mające nastąpić męki Chrystusa. Tam gaśnie wieczna lampka, płonąca przez cały rok przy tabernakulum. Wielki Czwartek jest dniem ustanowienia sakramentu Eucharystii i Kapłaństwa. Szczegółowo zaś: rola kobiet w Kościele; duszpasterstwo młodzieży, temat podziału w Kościele (np. tradycjonaliści) i wypracowanie w tym względzie języka komunikacji, a zarazem jasny przekaz dotyczący tego, co należy zmienić, a czego nie można; refleksja na temat powołania do życia w małżeństwie i do prezbiteratu; odejście Również sama nazwa obrzędu została zmieniona – ze ,,święceń lektoratu/akolitatu” na ,,ustanowienie do posługi lektoratu/akolitatu” [9]. P. Milcarek opisując zmiany w ceremonii obrzędów przekazania tych dwóch posług, zauważa, że ta reforma miała jedynie odzwierciedlać zmianę dokonaną w nazewnictwie [10]. Trzeba bowiem ^{W Kościele prawosławnym w odróżnieniu od Kościoła katolickiego szafarzem małżeństwa jest kapłan, a małżeństwo zatwierdza się symbolicznym ceremoniałem (nałożenie koron, wspólne wypicie wina, trzykrotne obejście anałojczyka, na którym leży ikona) oraz świętymi modlitwami, a nie tzw. przysięgą małżeńską (a więc}

Prawdziwe katolickie nie powinny prowadzić jakichkolwiek aktywnych działalności w Kościele katolickim, ani nawet się odzywać, a ze wstydem nakrywać głowę swoją. Nie powinny chodzić w męskich ubraniach, jak np. spodnie, a ubierać się kobieco i skromnie w suknie niżej kolan i bez dekoltów.

^{Dziś mija kolejna rocznica śmierci błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki. 14 września to w Kościele katolickim święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Zostało ono ustanowione na pamiątkę odnalezienia przez świętą Helenę krzyża, na którym ukrzyżowano Jezusa. To właśnie w tym dniu na świat przyszedł przyszły}

W powyższym artykule została przedstawiona krótka historia zmiany pojmowania niższych urzędów oraz ich klerykalizacji. Jest to zatem kolejny etap opisywania historii święceń niższych, który został uczyniony w ramach projektu ,,Z pasji do liturgii” w sekcji święceń. Dawid Makowski. Bibliografia: Constitutiones Apostolorum, VIII

^{W 1527 r. powstała pierwsza taka uczelnia w Marburgu, a w 1544 polski lennik Albrecht Hohenzollern książę pruski założył uczelnię w Królewcu. Założyciel zakonu jezuitów Ignacy Loyola nakazał zakładanie szkół, w których uczono nie tylko teologii, ale klasycznych nauk humanistycznych, obok łaciny także języków współczesnych}

Do 1972 r. w Kościele było to ostatnie z czterech tzw. święceń niższych, udzielane jedynie kandydatom do kapłaństwa. Po wejściu w życie motu proprio "Ministeria quaedam" papieża Pawła VI z 15 sierpnia 1972 r. do posługi tej dopuszczeni zostali mężczyźni świeccy.

.