Uroczyste pożegnanie klas trzecich 29.04.2022 r. pożegnaliśmy absolwentów klas trzecich. Wreszcie udało zorganizować się tę uroczystość w normalnych warunkach, czyli stacjonarnie, ponieważ przez ostatnie dwa lata mogliśmy to zrobić tylko online.

„Ale to już było i nie wróci więcej”W dniu 23 kwietnia 2018 r. w Internacie odbyło się tradycyjnie uroczyste pożegnanie wychowanków z klas maturalnych. Były przemówienia, wspomnienia w postaci przygotowanej specjalnie na tę okazję prezentacji multimedialnej, podziękowania i łzy wzruszenia. Poszczególne elementy scenariusza przeplatały piosenki: „Do widzenia przyjaciele”, „Sens”, „Dni, których nie znamy” w wykonaniu młodszych koleżanek i kolegów. Dla najbardziej wyróżniających się swoją postawą, aktywnością i zaangażowaniem w życie Internatu Maturzystów przygotowane zostały drobne upominki oraz swoim przemówieniu Pan Kierownik Jarosław Madej życzył wszystkim Maturzystom jak najlepszych wyników na egzaminie dojrzałości oraz szczęścia i powodzenia na dalszym etapie życia. Na zakończenie spotkania czekał na wychowanków słodki poczęstunek. Nad przygotowaniem uroczystości czuwały Panie: Iwona Dziedzic, Bożena Janik i Barbara do galerii z pożegnania maturzystów w 2018 roku Mamy bogate tradycje – w 1959r. utworzono chęcińskie liceum. Przez te lata mury opuściło wielu absolwentów. To jedyna placówka tego typu w okolicy. Jako dużą zaletę poczytujemy sobie, że nasza szkoła jest niewielka, panuje w niej bardzo życzliwa i przyjazna atmosfera, gdzie uczeń nie jest bezimienną postacią. 29 kwietnia 2022 Szczęśliwej drogi już czas. Mapę życia w sercu masz. Jesteś jak młody ptak… Te słowa piosenki Ryszarda Rynkowskiego można zanucić w kontekście wydarzeń dnia dzisiejszego w Zespole Szkół. Dyrekcja, Wychowawcy i Nauczyciele oraz cała Społeczność Uczniowska pożegnali uroczyście najstarsze klasy, które za kilka dni przystępują już do egzaminu dojrzałości. Po wspólnej modlitwie na Mszy Świętej w Sanktuarium odbyła się część oficjalna. Pani Dyrektor ZS – Teresa Biernat życzyła tegorocznym maturzystom mądrych i odpowiedzialnych wyborów życiowych, realizacji planów zawodowych oraz powodzenia na najważniejszym egzaminie w ich dotychczasowej edukacji. Życzenia samych sukcesów oraz wiary we własne możliwości złożyli również Wicestarosta Powiatu Janowskiego – Pan Michał Komacki i ksiądz Ireneusz Rząsa. Uczniowie, którzy uzyskali wysokie wyniki w nauce, otrzymali z rąk Pani Dyrektor nagrody książkowe, natomiast ich rodzice – uznaniowe listy gratulacyjne. Na koniec zaprezentowana została część artystyczna poświęcona pożegnaniu abiturentów, a także zbliżającej się, ważnej dla Polaków 231. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Akademia ta miała zatem zarówno pożegnalny, jak i patriotyczny charakter. Drodzy Maturzyści! Dziękujemy za czas wspólnie spędzony w murach Witosa. Jesteście częścią historii naszej szkoły. Przystąpienie do egzaminu maturalnego jest Waszym symbolicznym wejściem w dorosłość. Pamiętajcie, że edukacja to najlepsza inwestycja, dlatego bądźcie wytrwali w zdobywaniu wiedzy. Życzymy Wam jak najlepszych wyników na maturze. Takich, które staną się przepustką do przyszłej kariery i umożliwią spełnienie wszelkich zamierzeń i dążeń. J. Kułażyńska
POWIATOWEGO ZESPOŁU SZKÓŁ W CHĘCINACH. mgr Ewa Dziedzic – wychowawca kl. IV PH LO. mgr Żaneta Chatys- wychowawca kl. I PDR LO. mgr Edyta Baran – wychowawca kl. I TIL. mgr Magdalena Wodecka – wychowawca kl. II TEM.
Katalog Katarzyna Marcinkowska, 2010-11-23PiłaJęzyk polski, ScenariuszeScenariusz uroczystości - Pożegnanieklas maturalnych Katarzyna Marcinkowska SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI NA ZAKOŃCZENIE ROKU SZKOLNEGO – POŻEGNANIE KLAS MATURALNYCH. MOTTO: „Dopomóż dzisiaj odchodzącym chwilom, by jutro były warte wspomnień”. Małgorzata Stolarska (1. Wprowadzenie sztandaru) Pani Alicja ..... prosi o wprowadzenie sztandaru. (2. Powitanie gości oraz przemówienie) Pani dyrektor wita zaproszonych gości (3. Przemówienia gości i wręczenie nagród) Wejście konferansjerów Konferansjer I (Michał) Witam wszystkich bardzo serdecznie w imieniu społeczności uczniowskiej naszej szkoły. Ja nazywam się Michał ........ i występuję dziś w towarzystwie mojej koleżanki z klasy - Kasi ......... (Kasia – ukłon). Konferansjer II (Kasia) Szanowni Państwo, koleżanki i koledzy! Przypadł nam w udziale wielki zaszczyt poprowadzenia tej wspaniałej uroczystości, dlatego ośmielam się prosić o zabranie głosu zaproszonych gości. Goście występują wg swojego uznania, bez wyczytywania z listy. Niektórzy wręczają absolwentom przygotowane nagrody(albumy, książki, dyplomy). Gdy wystąpią już wszyscy zaproszeni - głos zabierze Patrycja ........ w imieniu Samorządu Uczniowskiego Przemówienie SU: Drodzy Absolwenci! W imieniu wszystkich uczniów młodszych klas dziękuję Wam za lata spędzone wspólnie w murach naszej szkoły. Muszę wyznać, że na pewno będzie nam Was brakowało, jednak postaramy się godnie Was zastąpić. Dziś nadeszła pora rozstania i pożegnania. Myślę jednak, że nieprędko zapomnicie o naszych nauczycielach i wychowawcach, młodszych kolegach i koleżankach... Jesteśmy przekonani, że gdziekolwiek rzuci Was los, będziecie godnie reprezentować naszą szkołę. Pamiętajcie też, że jej drzwi będą dla Was zawsze otwarte. Kochani! Żegnamy Was życzeniami płynącymi z głębi serca: Niech omijają Was troski, smutki i zwątpienia, a towarzyszy radość, zrozumienie i przyjaźń. Społeczność uczniowska życzy Wam też: - pomyślnego zdania egzaminu dojrzałości; - optymizmu i wiary w siebie; - oraz wspaniałej przyszłości! (4. Ślubowanie absolwentów) Pani wicedyrektor prosi o wystąpienie osób wybranych do ślubowania absolwentów, odbywa się ślubowanie. (5. Wyprowadzenie sztandaru) Pani wicedyrektor wydaje komendę „BACZNOŚĆ” i zarządza wyprowadzenie sztandaru. (6. Przemówienie rodziców absolwentów) Konferansjer I (Michał) Drodzy rodzice dzisiejszych absolwentów. Czas płynie nieubłaganie i właśnie nastał ten dzień, gdy wasze córki i synowie stawiają pierwszy krok w dorosłość. Prosimy Państwa o kilka słów komentarza do tej sytuacji. Jeden z rodziców przemawia, składa podziękowania, udziela porad na przyszłość (7. Przemówienie absolwentów) Konferansjer II (Kasia) Teraz proszę o zabranie głosu przedstawiciela absolwentów Wychodzi ktoś z maturzystów, wygłasza swoje przemówienie. Powinien koniecznie nawiązać do tego, że kwiaty są symbolem wdzięczności, niewyrachowanej i szczerej sympatii oraz poprosić o ich przyjęcie. (8. Wręczenie kwiatów przez absolwentów dyrekcji, nauczycielom i personelowi) Kiedy wybrani wcześniej uczniowie wręczają kwiaty, na scenie instaluje się zespół oraz recytatorzy. W razie zbyt długiego gwaru p. wicedyrektor prosi zgromadzonych o spokój i wysłuchanie krótkiego programu artystycznego (9. Program artystyczny) Konferansjer I (Michał) Wiele jest sentencji, złotych myśli, drogowskazów, które mogą pełnić rolę przewodnika po drogach i bezdrożach życia. I choć nie wolno robić fałszywych kroków, to iść trzeba. Czasem nawet pod prąd... Konferansjer II (Kasia) Patrząc wstecz na zadeptane ścieżki, każdy z Was dostrzeże zwykłą, ludzką rzecz - pamięć rzeczy przeszłych. Dzisiaj, zamykając pewien etap w swoim życiu i zaczynając nowy, zostawiacie cząstkę siebie właśnie tutaj, w tej szkole, by ruszyć dalej... Recytatorka 1 : Zapytam wiatr Czy mogę wiać Tam, gdzie chcę Zapytam Słońce Czy taki blask Też mogę mieć Zapytam kwiat Czy siebie w darze Mogę dać Zapytam górę Czy piękny widok Widać z niej Zapytam morze Czy kropla w nim Sobą jest Zapytam drzewo Czy rosnąć zawsze Ja mogę też Zapytam żar Czy iskra też Będzie nim Zapytam ptaka Czy da mi skrzydła Bym mogła latać Recytator 2 : Niezapomniane młodzieńcze lata! Szkolne wspomnienia niezapomniane! Na ciężkich drogach chmurnego świata Wyście jak balsam na krwawą ranę! Gdy wstecz obrócę wzrok taki łzawy, Wnet się jak czarem byt złoci szary- Niech żyje przyjaźń ze szkolnej ławy! Niech żyją nasze dawne wagary! Piosenka: PRZEMIJA URODA W NAS Pomiędzy ustami a brzegiem, pucharu głębina a niebem, pomiędzy szaleństwem a złem jest czas na zadumę i sen. Przemija uroda jak sława, a cnota pozostać nie rada. I nie wiem, co po nas na dnie, na pewno nie diament, o nie. Przemija uroda w nas, w zdumieniu i w oczach gwiazd, Przemija uroda jak nagła pogoda, jak zima w La Paz. Pomiędzy oddechem a śniegiem, pomiędzy zadyszką a biegiem, pomiędzy intrygą a grą jest czas na wytchnienie, na dom. Przemija uroda i zdrowie, ławeczka w Łazienkach nam w głowie. Zapytasz, co po mnie na dnie, na pewno nie feniks, o nie. Przemija uroda… Recytator 3: Ile razem dróg przebytych? Ile ścieżek przedeptanych? Ile deszczów, ile śniegów Wiszących nad latarniami? Ile listów, ile rozstań, Ciężkich godzin w miastach wielu ? I znów upór, żeby powstać i znów iść, i dojść do celu. Ile w trudzie nieustannym Wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń? Ile chlebów rozkrajanych? Pocałunków? Schodów? Książek? Recytator 4: Oto jest nasz dzień codzienny, nasze małe budowanie, trud uparty i niezmienny, nieustanne kształtowanie. Słońce wschodzi i zachodzi, drzewa kwitną, liście ronią, my strumień rzeczywistości kształtujemy naszą dłonią. Pieśń III K. I. Gałczyński Piosenka: Widziałam wiatr o siwych włosach, roznosił spokój wśród pól, w miękkie babie lato kości grzał, a innym razem lasy kosił, spadał ostrzem z gór, młody był, Bogiem był i gnał wolny tak. Wiele dni, wiele lat, czas nas uczy pogody, zaplącze drogi, pomyli prawdy, nim zboże oddzieli od trawy. Bronisz się, siejesz wiatr, myślisz jestem tak młody, czas nas uczy pogody, tak od lat, tak od lat. Ilu ludzi czas wyleczył z ran, zamienił w spokój duże krwi, może kiedyś tam, pod jesień tak, znów czoło wypogodzi i wygładzi brwi. Widziałem dni w muzeach sennych, o wnętrzach zimnych jak mrok, starsi ludzie w rogach wielkich sal, księgi pięknych myśli pełne, pokrył gruby kurz, herbaty smak, kapci miękkich szum, spokój serc. Grażyna Łobaszewska Recytator 5: Nie wierzyłem Stojąc nad brzegiem rzeki, która była szeroka i rwista, że przejdę ten most, spleciony z cienkiej, kruchej trzciny powiązanej łykiem. Szedłem lekko jak motyl I ciężko jak słoń. Szedłem pewnie jak tancerz I chwiejnie jak ślepiec. Nie wierzyłem, że przejdę ten most, Nie wierzę, że przeszedłem Piosenka: Myslovitz Acidland Nie poddaj się, bierz życie jakim jest I pomyśl, że na drugie nie masz szans Po co ten stres, myślisz, że nie masz nic Każdy ma - nawet Ty Czasem trzeba to po prostu znaleźć Miłość, noc i deszcz, życie też Dlatego warto starać się Powiedz, czy naprawdę nic nie jesteś wart Znajdź to w sobie, tak Nie poddaj się, bierz życie jakim jest I pomyśl, że na drugie nie masz szans Ten kraj jest jak psychodeliczny lot Czujesz, że nie zmienisz nic Spróbuj wziąć z tego coś To przecież Twoje życie jest Popełniaj błędy i naprawiaj je Gdy dotkniesz dna odbijaj się Wykorzystaj czas, drugiego już nie będziesz miał Nie poddaj się, bierz życie jakim jest I pomyśl, że na drugie nie masz szans Odetchnij więc, zastanów się Znajdź jego sens, bierz życie takim jakie jest I ciągle szarp, i zmieniaj je Przed siebie idź, bierz życie takim jakie jest I zmieniaj je, i ciągle walcz, przed siebie idź Konferansjer I (Michał) W programie wykorzystano wiersze Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i Leopolda Staffa, piosenki Grażyny Łobaszewskiej, Seweryna Krajewskiego oraz grupy Myslovitz. (10. Pożegnania klas przez ich wychowawców) Konferansjer II (Kasia) Bardzo proszę o wystąpienie wychowawców klas maturalnych, wręczenie nagród, dyplomów oraz listów gratulacyjnych dla rodziców. Zapraszam na środek Pana Mariusza......oraz klasę IV A. Zapraszam też przedstawicieli klas młodszych do wręczenia absolwentom skromnych upominków. Wychowawca przemawia, wręcza nagrody i dyplomy, listy gratulacyjne i świadectwa, przekazuje Dyrekcji tablo klas, uczniowie młodszej klasy wręczają swoje upominki Konferansjer I (Michał) Gdy klasa IV A wróci na swoje miejsca Zapraszam Pana Grzegorza ..... z klasą IV B oraz żegnających tę klasę przedstawicieli klas młodszych. Wychowawca przemawia, wręcza nagrody i dyplomy, listy gratulacyjne i świadectwa, przekazuje Dyrekcji tablo klas, uczniowie młodszej klasy wręczają swoje upominki Konferansjer I (Michał) Dziękujemy wszystkim za przybycie i wzięcie udziału w uroczystości. Mottem dzisiejszej uroczystości są słowa pani doktor Małgorzaty Stolarskiej: „Dopomóż dzisiaj odchodzącym chwilom, by jutro były warte wspomnień”... By rzeczywiście było co wspominać, prosimy Panią Renatę ...... o wykonanie ostatnich wspólnych fotografii klas. Na koniec piosenka: „Wznieś serce nad zło” Ryszarda Rynkowskiego Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. pan tenorek_piosenki: pan woŁodjowski [2] pierŚcieŃ i rÓŻa [1] pies imieniem duke [1] piosenk_zabawa: piosenka do katechezy [120] piosenka mŁodzieŻowa [67] pod sŁoŃcem szatana [1] podrÓŻe guliwera [1] polisse [1] potop [2] powodzenia charlie szerokiej drogi [1] poznajemy zwierzĘta: radio [1] randka na zlecienie [1] rÓŻne zawody
Najlepsza odpowiedź Jestem tegoroczną maturzystką i myślę, że wzruszyłyby mnie piosenki ( to takie klasyki) :Grażyna Łobaszewska - Czas nas uczy pogodyHalina Frąckowiak - Papierowy księżycMaryla Rodowicz - Łatwopalnilub piosenka typu Perfect- Chciałbym być sobąRoberta Flack - killing me softlyTurbo - Dorosłe dzieciDżem - Do kołyski może Cie też zainteresować piosenka Muniek - Świętyma nawet spoko tekst ( wszyscy moi kumple wyjechali stąd, daleko stąd)pozdrawiam :) Odpowiedzi Dziekuje zobacze jak daje w nich rade ;] Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
3. Tak szybko upłynął czas tej trzyletniej edukacji. Były dni spędzone nad książką i dni, kiedy bawiliśmy się na dyskotekach; dni stresu przed klasówką i relaksu na wycieczkach; dni wysiłku na zawodach oraz satysfakcji z porządnie wykonywanych zadań. 4. Piosenka „Tango pożegnalne”. 5. Nadszedł jednak dzień pożegnania.
Propozycja na zakończenie roku szkolnego klas maturalnych lub z okazji ukończenia gimnazjum. Nastrojowe, okraszone humorem scenki, przeplatane piosenkami z Kabaretu Starszych Panów w wykonaniu uczniów, przedstawiają nostalgiczną podróż po czasach szkolnych. Ciekawe, różnorodne przedstawienie, które sprawi, że absolwenci z przyjemnością będą wracać myślami do swoich szkół, klas, związanych z nimi wspomnień. Scenografia: Sala gimnastyczna – napis „Piosenka jest dobra na wszystko”. Ławki szkolne – imitują klasę, dwa stylowe fotele, stolik (nakryty aksamitną narzutą, stara fotografia w stylowej ramce, ozdobna lampa, kwiaty w wazonie, świecznik itp.). Kabaret Starszych Panów jest wdzięczną bazą do wykorzystania w rozmaitych szkolnych przedsięwzięciach, oczywiście po odpowiednim dostosowaniu tematycznym. Stąd też i nasz pomysł – propozycja adaptacji tekstów Jerzego Wasowskiego i Jeremiego Przybory do przedstawienia nostalgicznej podróży po czasach szkolnych, dla uczniów, którzy kończą pewien etap edukacji. Aby – wzorem bohaterów inscenizacji – z sentymentem i dobrymi wspomnieniami wracali do murów swoich szkół, do klas i przyjaciół ze szkolnych ławek. Scena 1 W tle, przed rozpoczęciem przedstawienia, słychać muzykę do piosenki Starsi panowie dwaj. Wchodzą Starsi Panowie – uczniowie ubrani w garnitury, kapelusze, białe szaliki, każdy z laską. Wchodząc, nucą piosenkę, po krótkiej chwili zaczynają śpiewać dwie zwrotki (ok. 4 min). Uczniowie I i II:I znaleźliśmy się w tym wieku, trudna rada, że się człowiek przestał dobrze zapowiadać,ale za to z drugiej strony cieszy się, że się również przestał zapowiadać źle. Starsi panowie, starsi panowie, starsi panowie szron na głowie, już nie to zdrowie, a w sercu ciągle maj. Starsi panowie, starsi panowie, starsi panowie dwaj. Już szron na głowie, już nie to zdrowie, a w sercu ciągle maj I ta trwoga, i ta trwoga, trudna rada, że się nie wie, czy się człowiek dla dam z drugiej strony cieszy takiej wdzięk, gdy rozwieje dana dama taki lęk. Starsi panowie, starsi panowie, starsi panowie dwaj [itd.] Uczniowie – „starsi panowie” – rozpoczynają „dialog wspomnień”. Zwracają(...) Dostęp do pełnego scenariusza możesz uzyskać w ciągu minuty, za 9 zł. Katarzyna Słomka, Edyta Sosnówka, Agnieszka Wiśniewska
Tegoroczne pożegnanie klas trzecich jest zupełnie inne od wszystkich poprzednich. Zwykle maturzystom (poza wzruszeniem, satysfakcją i radością) towarzyszył niepokój związany ze zbliżającymi się egzaminami i rekrutacją na studia. Wy doświadczacie znacznie większej niepewności. Solidaryzujemy się z Wami w tej trudnej sytuacji. W szkolnym kalendarzu są wydarzenia powtarzające się co roku i jednocześnie za każdym razem przeżywane na nowo, jakby miały miejsce po raz pierwszy. Taką sytuację stanowi uroczystość ukończenia szkoły przez uczniów klas maturalnych. Kolejne roczniki młodzieży biorą w niej udział, żegnając się z kolegami i wychowawcami i stając na progu dorosłego życia. 29 kwietnia absolwenci z klas IV ATL, IV BTL/TH, IV TE/TOŚ, IV TOR i IV TI wraz z wychowawcami oraz nauczycielami spotkali się w budynku CTMiT-u. Gospodarzem uroczystości był pan dyrektor Wojciech Banasiak, a towarzyszyła mu pani wicedyrektor Henryka Engel. Święto rozpoczęło się – zgodnie z tradycją- polonezem, w którym wzięli udział: Karolina Wojtalik, Joanna Werwińska, Nikola Gołębiewska, Iza Morawska, Iza Jabłońska, Justyna Kaźmierczak, Julia Drążczyk, Sylwia Kubiak, Gabriel Kożuchowski, Tobiasz Środecki, Igor Zajączkowski, Filip Kowalczyk, Gerard Podlewski, Maciej Wojtalik, Patryk Lipnowski, Damian Drzewiecki. Następnie odbyło się ślubowanie absolwentów. Reprezentanci klas składali uroczyste przyrzeczenie przed sztandarem szkoły, a ich koledzy powtarzali za nimi wzruszające słowa. Klasy były reprezentowane przez Dawida Wicińskiego (IV ATL), Martynę Banasiak (IV TOR), Karolinę Jedyńską (IV TH), Annę Solarską (IV TOŚ), Paulinę Lewandowską (IV TE) i Huberta Nowakowskiego (IV TI). Kolejny emocjonujący moment uroczystości związany był z przekazaniem sztandaru szkoły. Dotychczasowy poczet w składzie: Katarzyna Matusiak z kl. IV TOR, Justyna Michałowska z kl. IV TOR, Natalia Neugebauer z kl. IV TE, Julia Wyroda z kl. IV BTL, Kacper Stoliński z kl. IV TI i Jan Bardziński z kl. IV ATL został zastąpiony przez Julię Zalewską z kl. III TRp, Aleksandrę Morawską z kl. III TRp, Agnieszkę Czajkę z kl. III TEg, Paulinę Kuźnicką z kl. III TEp, Jakuba Moziakowskiego z kl. III TIp oraz Huberta Cicherskiego z kl. III TLg. Po zakończeniu szkolnego ceremoniału głos zabrał pan dyrektor Wojciech Banasiak, który powitał wszystkich na uroczystości wręczenia świadectw ukończenia szkoły uczniom klas maturalnych. W tym ważnym dniu obecni byli wyjątkowi goście: Pani Magdalena Krupińska –Kotulska – wicestarosta, Pani Iwona Kaca – dyrektor Delegatury Kuratorium Oświaty w Łodzi z siedzibą w Kutnie, Ks. dr. Jerzy Swędrowski – dziekan, proboszcz parafii pw. św. Wawrzyńca w Kutnie, liczna reprezentacja rodziców z przedstawicielami Rady Rodziców. Pan dyrektor przypomniał postać patrona szkoły- Władysława Grabskiego- wybitnego Polaka, Europejczyka, człowieka Niepodległości, współtwórcę podwalin gospodarki XX-lecia , silnego pieniądza i Banku Polskiego. Zwracając się do absolwentów pan dyrektor Wojciech Banasiak podkreślił, iż kończą oni szkołę, której początki sięgają 1932 r. Powiedział, że od 90 lat jest ona świadkiem historii tworzonej przez absolwentów, uczniów, nauczycieli, pracowników administracji i obsługi, a także rodziców i licznych przyjaciół. Pan dyrektor stwierdził: ,,Od zawsze mogliśmy się chwalić sukcesami oraz osiągnięciami naukowymi i sportowymi. Ich współtwórcami byli i są ambitni uczniowie, wysoko wykwalifikowana kadra pedagogiczna oraz przyjaciele szkoły z bliższego i dalszego otoczenia. Absolwenci szkoły, którzy opuścili i nadal opuszczają nasze mury – niejednokrotnie napawali nas dumą i poczuciem, że choć w małej części ich sukcesu mamy swój udział. Pragnę wyrazić uznanie dla wysiłku i pracy Waszych nauczycieli oraz wychowawców, szczególne podziękowania dotyczą ostatnich dwóch lat ich wytężonej pracy. Dzieje szkoły – jej wczoraj, dziś i jutro – tworzą nie tylko nauczyciele, uczniowie, ale również Rodzice. Szczególne podziękowania za wsparcie i pomoc kieruję pod adresem obecnych tu przedstawicieli Rodziców. Drodzy maturzyści, absolwenci! Dzisiejszy dzień, to Wasz dzień!Szukajcie własnej drogi. Od dziś to Wy decydujecie o swoim losie, o swoim życiu, o swojej myślenie, młodzieńczy entuzjazm, wiedza jaką posiadacie, nabyte umiejętności wykorzystajcie z pożytkiem, racjonalnie i należycie, niech one przy podejmowaniu życiowych decyzji podpowiedzą właściwy azymut. Planujcie już dzisiaj dalsze życie tak, aby było twórcze, radosne, piękne, wartościowe, szlachetne, abyście byli szczęśliwi, a ludzie wokół Was czuli się dobrze. Przez cztery lata współtworzyliście historię swojej szkoły. Przez cztery lata byliście częścią jej społeczności. Przez cztery lata ta społeczność i jej sprawy były częścią Waszego życia. Ten czas już za by rozpocząć dorosłe życie wzbogaceni o wartości zaszczepione przez Waszych rodziców oraz wiedzę i umiejętności przekazane przez nauczycieli. Już niebawem rozpoczniecie studia wyższe, może podejmiecie pracę zawodową lub założycie dorosłość to umiejętność dokonywania mądrych wyborów. Wybierajcie więc dobro, wybierajcie prawdę, bądźcie otwarci na potrzeby innych, słabszych od Was, stawiajcie sobie ambitne cele i podążajcie za nimi, wierzcie w ideały – ich kruche piękno ma moc niezwykłą: rozprasza zwątpienie, dodaje sił. Szanowni Maturzyści,Przed Wami jeden z najważniejszych egzaminów w życiu, który nie bez powodu nazywamy egzaminem dojrzałości. Matura to nie tylko przepustka do kolejnego etapu edukacji, ale także symboliczne wejście w Wam jak najlepszych wyników na egzaminach, a także wytrwałości, spokoju i przekonany, że wiedza i kompetencje, jakie zdobyliście podczas całego cyklu edukacji pozwolą Wam podejmować mądre i dojrzałe decyzje dotyczące dalszego rozwojuNa zakończenie!Życzę wam, abyście byli uczniami przez całe życie, abyście mieli ciągły głód wiedzy i młodzieńczą pasję poznawania w Waszą mądrość i Waszą wrażliwość. Bądźcie wspominajcie swoją szkołę, jej drzwi dla Was będą zawsze Następnie głos zabrali zaproszeni goście: pani wicestarosta Magdalena Krupińska- Kotulska, pani Iwona Kaca - dyrektor Delegatury Kuratorium Oświaty w Łodzi z siedzibą w Kutnie, ksiądz doktor Jerzy Swędrowski- dziekan, proboszcz parafii pw. św. Wawrzyńca w Kutnie. Potem prowadzący uroczystość – Julia Buczkowska z kl. II TE i Maciej Bajerski z kl. II TP- poprosili pana dyrektora Wojciecha Banasiaka i panią wicedyrektor Henrykę Engel o wręczenie świadectw i nagród najlepszym absolwentom. W gronie uczniów, którzy uzyskali p średnią ocen powyżej 4, 75 było 15 uczniów. Wśród nich znalazła się Iza Morawska – absolwentka ATL- która otrzymała medal „Primus Inter Pares”. Iza uzyskała średnią ocen 5,38. Ona i absolwenci, którzy ukończyli szkołę z najwyższymi wynikami otrzymali listy gratulacyjne dla rodziców. Pan dyrektor Wojciech Banasiak i pani wicedyrektor Henryka Engel wręczyli nagrody książkowe i listy pochwalne wyróżnionym abiturientom. Wychowawcy rozdali świadectwa i dyplomy uznania uczniom z następujących klas: pani Joanna Maruszewska –IV ATL, pani Agnieszka Drapińska- IV BTL i IV TH, pani Dorota Chojnacka – IV TE i IV TOŚ, pani Ewa Szymczak- IV TOR i pan Radosław Galus- IV TI. Pan Radosław Galus pożegnał absolwentów w imieniu wychowawców, a jako reprezentantka rodziców głos zabrała pani Liliana Łuczak. Krótką wypowiedź skierowaną do starszych kolegów przygotowała przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego Wiktoria Górkiewicz, natomiast w imieniu absolwentów wypowiedzieli się Dominika Wielemborek i Gerard Podlewski. Na zakończenie uroczystości został przedstawiony program artystyczny. Wzięły w nim udział absolwentki, które już wcześniej, wielokrotnie, podczas szkolnych akademii i koncertów prezentowały swoje zdolności i umiejętności wokalne: Ilona Górkiewicz, Katarzyna Matusiak, Natalia Prószkowska, Klaudia Wszywkow, Joanna Ancerowicz i Iza Jabłońska. Programowi towarzyszyła prezentacja przypominająca najważniejsze chwile z życia szkolnego absolwentów. I gdy wydawało się, że uroczystość jest już zakończona pani Iwona Kaca -dyrektor Delegatury Kuratorium Oświaty w Łodzi z siedzibą w Kutnie spontanicznie zaśpiewała ,,Piosenkę absolwenta”. Zgromadzeni na sali wstali i – wzruszeni- nagrodzili wykonanie oklaskami. Absolwenci spotkali się jeszcze z wychowawcami, wysłuchali ostatnich rad oraz życzeń dotyczących dobrze zdanej matury. Może niektórzy przy rozstaniu zanucili słowa piosenki: "Do widzenia, PrzyjacieleWspólnych spraw mieliśmy wiele,Dziś ta nitka się urywaCoś się kończy, a coś zaczyna.” Warto wspomnieć, że uroczystość przygotowali wychowawcy klas maturalnych: p. Agnieszka Drapińska, p. Joanna Maruszewska, p. Ewa Szymczak, p. Dorota Chojnacka, p. Radosław Galus oraz nauczyciele - p. Jakub Nadolski, p. Piotr Kubicki, p. Agata Krzyżyńska i p. Rafał Prętkiewicz.
po raz ostatni są z nami uczniowie klas trzecich. Chciałbym przekazać Wam kilka słów na pożegnanie. Dziś w tak uroczystym dniu żegnamy was koleżanki i koledzy z klas trzecich. Oto zakończyliście pewien etap w życiu – nazywa się on w języku ludzi doros-łych „ pierwszym etapem edukacji”.
Pożegnanie maturzystów – scenariusz uroczystości w technikumWSTĘPProwadzący 1:Nadszedł czas pożegnania kolejnych absolwentów naszej szkoły. Witam bardzo serdecznie wszystkich przybyłych na tę uroczystość gości: ....bardzo serdecznie witamy również przedstawicieli Rady Rodziców na czele z Panem..., dyrekcję szkoły, całe grono pedagogiczne, wszystkich pracowników szkoły oraz was drodzy 2Dzisiejsze spotkanie jest dla WAS - tegorocznych absolwentów szczególnie uroczyste. To ostatnia okazja do podsumowania Waszej pracy w ciągu czterech lat nauki, do refleksji i sztandaru 1Proszę wszystkich o powstanie• Baczność, sztandar szkoły wprowadzić.• Do hymnu. (śpiewa zespół muzyczny)• Po hymnie! sztandaru1 proszę o powstanie uczestnicy powstają przed wprowadzeniem sztandaru przygotowanie do wejścia postawa na ,,ramię’’2 ,,baczność” wprowadzić sztandar WERBEL uczestnicy w postawie ,,zasadniczej” -wprowadzenie sztandaru-zatrzymanie na ustalonym miejscu -w postawie,, na ramię w marszu”-postawa ,,prezentuj”3 ,,do hymnu” uczestnicy jak wyżej postawa ,,zasadnicza” postawa ,,salutowanie w miejscu”HYMN4 ,, po hymnie” uczestnicy w postawie ,,spocznij” spocznij -postawa ,,prezentuj”-postawa ,,spocznij”5 można usiąść uczestnicy siadają spocznij postawa ,,spocznij” Prowadzący 2: Prosimy o zabranie głosu Panią Dyrektor. Pani Dyrektor: Przemówienie + podziękowaniaProwadzący 2:Dziękujemy Pani dyrektor. A teraz oddajemy głos zaproszonym gościom..................Prowadzący 1: Dziękujemy. Prosimy o zabranie głosu przewodniczącego Rady Rodziców Pana....Prowadzący 2: Myślę, że przedstawiciele maturzystów - w tym ważnym dla siebie dniu - również chcieliby zabrać głos. Zapraszamy na Maturzystów – przemówienie WRĘCZENIE KWIATÓW 2: Dziękujemy. Czy ktoś z zaproszonych gości chciałby jeszcze zabrać głos?Prowadzący 1: teraz prosimy Panią Dyrektor o wręczenie nagród wyróżniającym się uczniom. ( listy referencyjne, pochwalne i nagrody). 2. Pozostałe świadectwa zostaną wręczone przez wychowawców po zakończeniu części 1:Za chwilę nastąpi wyprowadzenie pocztu sztandarowego A ZARAZ PO NIM CZĘŚĆ ARTYSTYCZNA, NA KTÓRĄ WSZYSTKICH BARDZO SERDECZNIE sztandaru szkoły. • Proszę o powstanie.• Baczność! • Sztandar szkoły wyprowadzić! • Spocznij! Wyprowadzenie sztandaru1 proszę o powstanie uczestnicy powstają przed wyprowadzeniem sztandaru spocznij, postawa ,,spocznij”2 ,,baczność” wyprowadzić sztandarWERBEL uczestnicy w postawie ,,zasadniczej” postawa ,,na ramię w marszu”3 spocznij uczestnicy siadają CZĘŚĆ ARTYSTYCZNAProwadzący 2:Koleżanki i koledzy! Wszystko ma swój początek i ma swój koniec, a każda chwila znika tak szybko, że nawet gdybyśmy chcieli ją zatrzymać, przemija, zanim zdążymy ją obyście dzisiejszy dzień zapamiętali jako pierwsze zamknięte i pierwsze otwarte drzwi. Dlaczego? Bo są rzeczy znane i nieznane, bliskie i dalekie, mądre i niemądre, smutne i radosne. A pomiędzy tymi tajemniczymi i odkrytymi doznaniami są drzwi, właśnie 1: Nieuchronność omija, co chcemy ocalićWystarczy ciepłą iskrę pod sercem zapalić, by wyrosły w nas i trwały ulotne wrażenia – Drogowskazy pamięci najmilsze słów poety zebraliśmy się tutaj aby pożegnać się i powspominać to co minęło. Chórek: (na melodię z „Klanu”):Jak pory roku VivaldiegoZmienia się „Rolnik” w naszych nam szkoło, cos miłego,nie pędź tak, prosze daj szkolne jest nowelą,Której nigdy nie masz dosyć;Wczoraj zabrzmiał pierwszy dzwonek,Dzisiaj czas rozłączyć losy,Życie szkolne jest nowelą,raz przyjazną, a raz wrogą;Czasem chcesz się pożalić,ale nie masz do szkoła jest jak drzewo:Łamie się, chwieje w naszych oczach,Jak w porach roku czas ja zmienia,szczypta zachwytu, łyk , szkoło nam najdroższa,będziesz zawsze w mych wspomnieniach;każdy tydzień, każdy miesiąc ...Szkoło, szkoło, do widzenia!Prowadzący 2: Jak widać te cztery lata minęły bardzo szybko, każdy uczeń znalazł odpowiednie dla siebie miejsce i role w nowej szkole. Tymczasem mijały kolejne dni, miesiące i lekcje. Przypomnijmy choć jedną z nich.(wchodzą osoby i siadają w ławkach):Osoba I , Osoba II, Osoba III, Osoba IV, Osoba V – uczeń przy tablicy, NauczycielChórek: (na melodie ze „Smerfów”):Hej, koledzy, jeśli chcecieZobaczyć lekcji czas,do klasy dziś zapraszam was,Wyobraźnie włączcie,Słuch wytężcie i usiądźcie,zaczynamy nowy uczniowie, zbliża się nauczyciel!(wchodzi nauczyciel z dziennikiem i siada za biurkiem)Narrator: Natenczas nauczyciel sięgnął po okularyI bazyliszka wzrokiem zmierzył swe jak makiem zasiał; wszystkim się zdawało,Że właśnie ich dziś wyrwie profesorskie jak mysz pod miotłą, wzrok w ławkach utkwili,Zda się – wieki mijają. A tutaj – po chwili ...Narrator: Niczym puszka Pandory dziennik się otwiera, a belfer posępnie na listę spoziera i rzecze:Nauczyciel: Co się odwlecze to nie uciecze. (wskazując linijka jednego z uczniów):Proszę do tablicy, rozwiąż kochanie,Takie bardzo proste, łatwiutkie I: W ławkę wrosła biedactwo, nogi jak z ołowiu, w sercu strach paniczny , a pustkę ma w Ze stoickim spokojem nauczyciel czeka, wreszcie nerwy Nie udawaj Greka! Do tablicy proszę.(wskazana uczennica gra to, o czym mówią koledzy)Osoba II : Ofiara ruszyła ... noga za nogą. Czy jej moce piekielne , czy niebiosa pomogą?Osoba III: Doszła – jak słup soli stoi pod tablicą, oczy szeroko otwarte, pobladłe IV: Nabrała wody w usta, milczy jak zaklęta, Nic nie wie, niczego dzisiaj nie I: Może ktoś podpowie, nić Ariadny rzuci I męki Tantala tej sierocie skróci?Osoba II: Cóż, z pustego Salomon nawet nie naleje, na nic więc wzrok Siada, waćpanna, siadaj, pókim miły,Pały przy twym nazwisku już mi się moje dobre serce, nic Ci dziś nie stawiam,Ale zniknij mi z oczu; siadaj, V: III: Na miejsce powraca, szczęściu nie ufając; Pały dzisiaj nie ma, lecz pała nie zając.(dzwoni dzwonek, nauczyciel wychodzi, następnie uczniowie)Chórek: (na melodię „Konik na biegunach”):Za dzień, może dwa schodami na strych zeszyty i ksiązki jak wiatr sprawdzianów zły czas i stresy twe wszystkie dzień, może dwa schodami na strych za książką przeklętą poczłapiąBeztroskie te dni i zobaczysz, że w szkole nie było tak masz sto i kartkówek masz sto, bez przerwy to trwa – karuzela;Nie randka, co trwa, nie piłka, co gra, bez reszty twój czas ci zbyt trudna do du... na chwilę zastygasz się więc i zawołaj, jak wtedy, gdy kserowałeś z papieru – broń na sprawdzian, zwykła ściągawka, a mała karteczka, a poratuje, z papieru – broń na sprawdzian,Przyjaciel ucznia, wróg profesora, każdy powinien jam miećProwadzący 1: Na takiej i podobnych lekcjach upływało uczniowskie życie. Zapewne wiele razy widmo jedynki straszyło nas po nocach, a każdy styczeń i czerwiec to były miesiące ciężkich batalii o dobre 2: Życie ucznia na szczęście nie polega jedynie na nauce w szkolnej ławce. Posłuchajmy dalej:Skecz:Osoba I(chłopak), Osoba I: Hej, Co tam , co tam? Jak tam jak tam?Osoba II: No ... w porzo Ty , a co to dzisiaj jest? Wszyscy tacy No jak to, co? Ludziska szkołę dziś Co Ty powiesz, to teraz w styczniu jest już koniec roku- Facet, w jakim styczniu? Przecież już prawie maj jest!- Maj , a to dlatego te ferie w tym roku, to mi się jakieś długie wydawały. To mówisz , że szkołę skończyli..., ty, ale jak im się to kurcze udało?- To nie wiesz przecież to byli mistrzowie ściemy i kombinatorstwa A wiesz Ty co, takie umiejętności to by mi się Dobrze gadasz, mam telefon do jednego, dzwoń!- ja dzwonię, a ty weź kartkę i notuj!Osoba III: Siema...kope lat Stary...Osoba II: Franek, ty, mam taką sprawę, Osoba III: Gdyby nie to pewnie byś nie dzwonił...Dawaj....Osoba II: Ty powiedz mi, co trzeba robić, żeby udało się budę skończyć? Ale czekaj no na głośnomówiący wrzuce...jest tu ze mną Edek....No to dawaj! Osoba III: Co trzeba robić?? No wiesz stary.....uśmiechać się do nauczycieli na dzień dobry i do widzenia, najlepiej od ucha do ucha....Osoba II: ....(jakby do siebie) Szczerzyć się do nauczycieli.....Ej chwila...ale jak pałę dostanę? .. To co wtedy?.... nie uśmiechać się absolutnie? Osoba III: Nie no....zrobić zbolałą minę , ... Osoba II: ...zrobić zbolałą minę (do piszącego kolegi) – piszesz?Osoba I: -pisze , piszę ... (jakby do siebie) zbolałą minę zrobić... Osoba III: siadając na miejsce powłóczyć II- Powłuczyć nogami?! Ty, ale jak to się robi, trzeba poćwiczyć .. (ćwiczy). ... i co jeszcze? Osoba III: No to tak...eee tego....słuchaj... koniecznie trzeba być aktywnym....Osoba II: Być aktywnym?? ale co dokładnie robić? Osoba III: No stary nie wiesz??kitu nie wciskaj! ja to bym roku nie przetrwał jakbym nie stosował się do pewnych zasadOsoba II: No dawaj, dawaj...Osoba III: ... tablice ścierać, kredę przynosić, okna po lekcji otwierać, śmieci zbierać, nauczycielom pomagać, ... na przykład magnetofon anglistom i kobicie od niemca przynosić. Osoba II: zapisuj OsobaI: Zapisuje...ale co on ściemnia....Stary ale jak, nie mam w domu tyle magnetofonów?!Osoba II: Głąbie kapuściany! Nie rozumiesz tej prostej zasady....ja już wszystko wiem...po prostu trzeba wyręczać nauczycieli. Osoba I: A jak te pały poprawić? Osoba II: Jak A ... yhy... chodzić za nauczycielem , pytać, poprawiać tak długo Az mu się znudzi i w końcu Ci dopa postawi. Osoba II: A jeszcze jedno? Ile Ci co mają te świadectwa z czerwonym paskiem musieli się nachodzić? Osoba I: Czerwony pasek Ci się marzy...chyba na d...Osoba II: Ej cicho!Osoba III: Nie no Stary, to wyższa szkoła jazdy jest...Nie dla psa kiełbasa....Osoba II: Nie no...się wie.... No rzeczywiście pewnie nie jedne buty musieli dobra stary, dzięki, 1: Wystarczy tej wesołości, jeszcze miesiąc ciężkiej i wytężonej pracy przed nami, egzaminy maturalne i zawodowe...a potem...posłuchajmy piosenkiChórek: ( na melodie Maryli Rodowicz „Ale to już było”) minął kolejny dzień,czerwiec śpiewa pieśń o zieleń, i słońce, i cień,i właściwie nic już mnie nie ma dzwonków, szóstek i pałi wkuwania matmy po dziś wszystko to, co bym chciał,Złoty piasek i morski piach we włosach. refren: Ale to już było i nie wróci więceji choć tyle się zdarzyło, to do przodu wciąż wyrywa głupie to już było, znikło już za namichoć w papierach lat przybywato naprawdę wciąż jesteśmy tacy stopnie, klasówki, stresi przyjemne przerwy i to zwykle tak w życiu jest,że w swych paczkach czujemy się tyle radości i łezi spełnionych marzeń, nadzieia wszystko, co przed nami jesttchnie radością słonecznych niedzieli. przeraża nas przestrzeń i czas,Dziś myślimy o studiach, o nadzieją napawa nas fakt,Że będziemy wędrować po życie studenckie już nas,Pełne wyzwań i nowych wrażeń, ale czasem powrócić czas do swej klasy i do szkolnych Nasza akademia dobiega końca. Jeszcze na koniec kilka słów pożegnania od nas - przedstawicieli klas trzecichProwadzący 2: Nasze życie – ciągła wędrówka, a do celu wiodą tak różne drogi. Czasem jest to twardy, ubity trakt, a innym razem wąska ścieżka, pełna kolein i wyboi. I jeszcze zakręty, i skrzyżowania, zmuszające do obrania właściwego kierunku. Drodzy absolwenci. Wasza podróż wciąż trwa, właśnie dobiega kresu jej kolejny etap – nauka w szkole. Początek nie był łatwy – obce twarze, nowe obowiązki i ten niepokój: Czy dam radę? Czy na pewno dotrzymam innym kroku? A jacy będą współtowarzysze szkolnej wędrówki? Serdeczny uśmiech nowego wychowawcy, pierwsza dobra ocena, życzliwa pomoc kolegi – stopniowo pojawiała się wiara w siebie i przekonanie, że kroczycie pewnie właściwą drogą. I tylko cel wydawał się tak odległy. Pamiętacie? Każde 45 minut lekcji zdawało się wiecznością, a 4 lata minęły jak jedna chwila. Kończy się prosta drogą, którą wspólnie wędrowaliście, pokonując drobne przeszkody i życzliwie pomagając tym, którzy od czasu do czasu się potykali. Wędrówka trwa nadal, ale już inaczej. Trzeba pożegnać przyjaciół, opuścić przetarty szlak i poszukać nowej drogi, a jest ich tak wiele. Kuszą wielkimi sukcesami, ale czasem prowadzą na manowce. Tak łatwo pobłądzić i stracić z oczu cel. Drogie koleżanki, kochani koledzy. Wielki Polak, Jan Paweł II, powiedział ludziom młodym: „Czasem nie zaszkodzi, jak się nad sobą zamyślisz. To lepsze niż gdybyś miał lekkomyślnie przeżywać swą młodość i gubić wielki skarb, wielki niepowtarzalny skarb, który w sobie nosisz, którym jesteś Ty sam – każdy, każda.” Pamiętajcie o tych słowach, wybierając dalszą drogę i strzeżcie niepowtarzalnego skarbu swej młodości. Od nas, młodszych koleżanek i kolegów, przyjmijcie najlepsze życzenia. Życzymy Wam radości zasiewu, wytrwałości oczekiwania i najpiękniejszych zbiorów tam, gdzie codziennie zostawicie swoje serce, swój umysł i swoje siły. Życzymy niepokoju, który nie pozwala trwać bezczynnie, szerokiego spojrzenia, które pomaga dostrzegać prawdy ukryte, takiej radości, przy której smutek zamiera, a pragnień tak czystych, że od nich niebo błękitnieje. Prowadzący 1: PONIEWAŻ PRZYGOTOWALIŚMY PREZENT ZAPRASZAMY TUTAJ NA SCENĘ PRZEWODNICZĄCYCH POSZCZEGÓLNYCH KLAS CZWARTYCH.(Po wejściu maturzysty na scenę)Prowadzący 2: Powoli stajecie się kowalami własnego losu. Podkowa, którą chcemy Wam podarować symbolizuje szczęście, powodzenie w życiu, zatem niech przyniesie szczęście na egzaminie maturalnym i zawodowym a przede wszystkim niech przypomina Wam chwile spędzone w naszej 1 (po zejściu maturzystów ze scenyDziękujemy za uwagę! Zapraszamy jeszcze na scenę wszystkich, którzy dziś wystąpili. (ukłon, brawa, zejście ze sceny)Teraz nastąpi wręczenie świadectw przez wychowawców klas maturalnych.
Prowadzący 1: Nadszedł czas pożegnania kolejnych absolwentów naszej szkoły. Witam bardzo serdecznie wszystkich przybyłych na tę uroczystość gości: . bardzo serdecznie witamy również przedstawicieli Rady Rodziców na czele z Panem, dyrekcję szkoły, całe grono pedagogiczne, wszystkich pracowników szkoły oraz was drodzy Najlepsza odpowiedź mam taką fajną piosenkę z tej książki "Jak szybko mijają chwile"to leci szybko życie , jak potok płynie czas,za rok , za dzień , za chwilę , razem nie będzie nas itdjeśli o to chodzi to mi napisz to ci napisze całość albo jeszcze taka "Pożegnania" niedawno żeśmy się spotkali ,a już pożegnania nadszedł żeśmy ze sobą przebywali,a dziś już wspomnienia łączą nas..itdjeżeli chodzi o jakąś z tych to napisz Odpowiedzi Agulecx3 odpowiedział(a) o 19:09 może "Ale to już było"- Maryli Rodowicz ?;))u nas w szkole była ta piosenka :D skejt . odpowiedział(a) o 19:09 nie wiem ;d może " wakacje " to leci jakoś tak : wakacje napewno mam rację wakacje bedą znów " Maryli Rodowicz taka fajna była musisz szukać blocked odpowiedział(a) o 19:09 a masz jakiś kawełek tekstu albo coś?:) może nagraj, zanuć i może akurat będę znać;) blocked odpowiedział(a) o 19:10 weź ''wakacje'' ja to śpiewam:) ta_mądra odpowiedział(a) o 19:10 wakacyjna piosenka wakacje wakacje to zielony las kwitnące akacje i słoneczy blasak... Remi_x3 odpowiedział(a) o 19:10 może ,,Pożegnalny ton"? to było: Chyba dobrze wiesz już jaką z dróg, w śród fal i białej piany statek twój odpłynie? A jeśli tak, spotkamy się na jakiejś łajbie, które szczęście swe odkryjesz?" lub ,,Pożegnanie" już nie pamiętam słów... albo (nie wiem jaki tytuł ale to tak leciało): ,,To już jest koniec, możemy iść, wszystko powoli, bo nie ma już nic" Uważasz, że ktoś się myli? lub postępowania rekrutacyjnego i uzupełniającego na rok szkolny 2021/2022 do klas I ponadpodstawowych i klas wstępnych, o których mowa w art. 25 ust.3 ustawy z dna 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, z wyjątkiem publicznych szkół policealnych, publicznych branżowych szkół II stopnia oraz publicznych szkół dla dorosłych, jest
Przemówienia na pożegnaniu maturzystów od dyrektora szkoły i przedstawiciela rady rodziców Czas pożegnania ze szkołą średnią czy to w liceum czy w technikum jest momentem nostalgicznym i wzruszającym. W tej podniosłej chwili przedstawiciel każdej z grupy uczestników uroczystości powinien wygłosić kilka słów. Kolejność bywa różna, ale głos musi koniecznie zabrać dyrektor technikum, liceum lub innej szkoły średniej. Kolejnym mówcą może być przedstawiciel rodziców lub wychowawcy klas maturalnych, a na końcu nieodzowne jest, aby uczniowie pożegnali swoich nauczycieli i jeden z wygłosił przemówienie maturzysty. Jednak jest jedna podstawowa zasada – wszystko powinno odbywać się na wesoło. Przemówienie dyrektora szkoły lub wychowawcy klasy na pożegnanie maturzystów Mowa, która wygłaszana jest przez dyrektora podczas pożegnania uczniów klas maturalnych powinna mieć wydźwięk pozytywny, a jednocześnie trzeba wysławiać się tak, jak do osób dorosłych, a nie jak do uczniów. Konieczność ta spowodowana jest przez kilka czynników. Po pierwsze matura to przecież egzamin dojrzałości (no, może trochę na wyrost jest to określenie, ale jednak jest). Po drugie – żegnając maturzystów zakładamy, że wszyscy udanie przejdą przez egzaminy lub jeśli jest już po egzaminach, to je zdadzą. Po trzecie w życiu absolwentów liceum jest to przełom, po którym już nic nie będzie takie samo. Treść przemówienia w mniejszym stopniu powinna się do przeszłości, a w większym do przyszłości. Krótkie przemówienie, a raczej pożegnanie powinni wygłosić także wychowawcy. Wypada pogratulować swoim byłym uczniom i życzyć im wszystkiego tego co najlepsze w dalszym życiu. Przemówienie wychowawcy nie może pokrywać się z tym mówiony przez dyrektora. Powinno być o wiele bardziej osobiste, gdyż i relacje uczniowsko-nauczycielskie są silniejsze i często przesiąknięte emocjami. Pożegnanie klas maturalnych przemówienie rodziców Podobnie jak w mowie opisywanej powyżej ogólny odbiór wygłaszanych zdań powinien być więcej niż pozytywny. Przemówienie rodziców na pożegnanie klas maturalnych w pierwszym rzędzie powinno odnosić się do nauczycieli i szkoły jako takiej. Doskonałym zabiegiem jest odnalezienie ciekawego, zabawnego lub wieloznacznego cytatu ze słów patrona szkoły, a następnie opleść je własnymi zdaniami. Rodzice nie powinni unikać emocji podczas pożegnania maturzystów. Trzeba gratulować młodzieży, a potem chwalić grono pedagogiczne, chwalić i jeszcze raz chwalić. Pożegnanie nauczycieli przez maturzystów Wiek uprawnia do tego, aby takie pożegnanie było na wesoło. Przemówienie na koniec szkoły średniej wygłaszane przez przedstawiciela klas maturalnych powinno oczywiście być wyrazami wdzięczności. Podziękowania i uznanie dla nauczycieli jest wątkiem ważnym i koniecznym, ale wplatając wesołe zdania w przemówienie można dać się zapamiętać jeszcze lepiej. Trzeba jednak pamiętać, aby żarty nie urażały nauczycieli. Jeśli nie ma się pewności czy ktoś zareaguje niezgodnie z naszymi intencjami lepiej unikać tego żartu. Jest jednak prosty sposób przemówienie maturzysty było wesołe i bezpieczne. Otóż najlepiej śmiać się z samych siebie, wspominać szkolne historie i odnosić się do tego, że szkoła w której spędzono ostatnie lata była najlepsza z najlepszych, bo właśnie wesoła.
\n\n\n piosenki na pożegnanie klas maturalnych
„Każdy koniec daje szansę na nowy początek”. Paulo Coelho Pożegnanie klas maturalnych nigdy nie przebiega obojętnie. W tym roku jednak jest nietypowe. W Naftówce, podobnie jak w większości szkół, świadectwa będą czekać na absolwentów w pancernej szafie – tak w czasach pandemii wygląda zakończenie nauki dla maturzystów. Przykro nam bardzo, że nie możemy spotkać się […]
Przedstawiam Państwu scenariusz imprezy pożegnania absolwentów. Inspiracją do napisania scenariusza były między innymi materiały publikowane w różnych źródłach. „Szczęśliwej drogi już czas…” – scenariusz pożegnania absolwentów stanowi plansza z napisem: Pablo Casals „Każda sekunda naszego życia jest jedną chwilą w dziejach wszechświata, chwilą, która się nie powtórzy”.I. CZĘŚĆ Całość powstań! Do hymnu! – odśpiewanie hymnu Po hymnie! – ( zaczekać, aż wszyscy usiądą).3. Ktoś, kiedyś, gdzieś powiedział, że życie składa się z powitań i pożegnań. Te pierwsze są radosne i zapowiadają coś nowego, pożegnania uświadamiają nam, że coś się kończy. Nie tak dawno, tu na tej sali witano nas jako najmłodszych, a teraz stajemy przed Wami drodzy nauczyciele, wychowawcy i rodzice, aby pożegnać tę szkołę. Szkołę, w której przeżywaliśmy radość sukcesów, gorycz porażek, pierwsze miłości, przyjaźnie i konflikty. Tu poznawaliśmy i próbowaliśmy zrozumieć otaczający nas czasem zupełnie odległy świat. Pragniemy, aby te ostatnie wspólne chwile pozostały zarówno w pamięci rychłych absolwentów, jak i Dyrekcji szkoły, Grona pedagogicznego oraz dostojnych imieniu całej społeczności uczniowskiej mam zaszczyt powitać przybyłychna dzisiejszą uroczystość.(kwiaty)• Prezydenta Miasta – Pana ……………………• Naczelnika Wydziału Edukacji – Pana …………………• Starszego Wizytatora Kuratorium Oświaty – Panią ……………….• Ojca Gwardiana, proboszcza Parafii św. Stanisława BM – ojca ……………..• Dyrekcję Gimnazjum nr – Pana ………………………..• Przewodniczącego Rady Rodziców – Pana …………………………• Wszystkich obecnych rodziców, grono pedagogiczne, pracowników szkoły, a przede wszystkim Was – koleżanki i koledzy,4. Proszę o zabranie głosu Pana Dyrektora …………….. (przemówienie).• Proszę o zabranie głosu i wpis do Kroniki Szkoły Starszego Wizytatora Kuratorium Oświaty – Panią ………………….(przemówienie).• Proszę o zabranie głosu Ojca Gwardiana, proboszcza Parafii św. Stanisława BM – ojca …………………… (przemówienie).• Proszę o zabranie głosu wychowawczynię klasy II – Panią ………………. (przemówienie).• Proszę o zabranie głosu Przewodniczącego Rady Rodziców – Pana ……………………… (przemówienie).5. Ślubowanie:Za chwilę staniemy się absolwentami Gimnazjum nr...... Poproszę na scenę przedstawicieli klas III, którzy w imieniu swoich kolegów i koleżanek złożą uroczyste ślubowanie.• Powstań! Do ślubowania!Tekst ślubowania:My, Absolwenci Gimnazjum nr ...., naszej Ojczyźnie i Tobie Szkoło!Ślubujemy!• zdobytą wiedzę, umiejętności i sprawności jak najlepiej wykorzystać w dalszym życiu!Ślubujemy!• zawsze pracować sumiennie i uczciwie, czynnie współuczestniczyć w życiu społecznym, kulturalnym i gospodarczym kraju!Ślubujemy!• w dalszym życiu wysoko nieść zaszczytne miano wychowanka Gimnazjum nr..... w ....Ślubujemy!• Po ślubowaniu! ( poczekać, aż wszyscy usiądą)6. Proszę teraz przewodniczącą ustępującego Samorządu Uczniowskiego o przekazanie symboli władzy przedstawicielom klas II.• W imieniu młodzieży klas III opuszczającej mury tej szkoły przekazujemy na Wasze ręce jej symbol (klucz). Od tego momentu jesteście najstarszą klasą w szkole. Mamy nadzieję, że będziecie godnie reprezentować społeczność uczniowską.• Proszę o zabranie głosu przedstawiciela klas II ( przemówienie pożegnalne, wręczenie upominków trzecioklasistom).• Proszę o zabranie głosu przedstawicielkę klas III ( podziękowanie za trud wychowawczy i dydaktyczny, wręczenie p. Dyrektorowi upominku dla szkoły i kwiatów dla nauczycieli) ( muzyka)( My, Absolwenci tej szkoły na ręce Pana Dyrektora przekazujemy w darzeklasom młodszym).7. A teraz proszę Pana Dyrektora o wręczenie świadectw z wyróżnieniem, nagród książkowych i listów gratulacyjnych dla najlepszych uczniów klas My, Absolwenci, chcielibyśmy podziękować teraz wszystkim tym, którzy przez ostatnie 3 lata dbali o nasze wychowanie i edukację. Zapraszamy na część Na tym zakończyliśmy część artystyczną. Serdecznie dziękujemy wszystkim za udział w uroczystości pożegnania CZEŚĆ Piosenka „Dni, których jeszcze nie znamy”.2. Para taneczna –walc. ( Łukasz Glapiński, Karolina Krakowiak).3. Tak szybko upłynął czas tej trzyletniej edukacji. Były dni spędzone nad książką i dni, kiedy bawiliśmy się na dyskotekach; dni stresu przed klasówką i relaksu na wycieczkach; dni wysiłku na zawodach oraz satysfakcji z porządnie wykonywanych Piosenka „Tango pożegnalne”.5. Nadszedł jednak dzień pożegnania. Zdajemy sobie sprawę, że zamyka on pewien rozdział naszego życia; etap, ten był radosny, kolorowy i kto wie czy nie najpiękniejszy. Teraz każdy dzień będzie nas przybliżał do świata dorosłych nie tak obfitego w beztroskie chwile i przepełnionego trudnościami. Zanim jednak ruszymy na podbój świata pragniemy podziękować tym, którzy otworzyli nam do niego drzwi i wskazali kierunek, w jakim należy podążać. 6. Piosenka Bajmu „Rzeka marzeń”.7. Para taneczna – cza – cza.(uczniowie wchodzą, siadają w rzędach, jedna osoba jest nauczycielem i rozpoczyna odpytywanie uczniów z „Inwokacji” oraz „Alfabetu”. Przed wejściem nauczyciela słychać gwar, uczniowie rzucają papierowymi kulami, samolotami z papieru. W czasie odpytywania, kiedy nauczyciel nie widzi również rzucają papierowymi kulami).8. „Szkoło moja”Szkoło moja! Ty jesteś jak zdrowie,Ile cię trzeba cenić ten tylko się dowie,Kto cię skończył. Dziś wiedzę twą dostrzegam w całej ozdobie,Pamiętam i wypisuję, bo tęsknię po mądra, co świętej bronisz wiedzyI w leniwej uczysz klasie! Ty, co lud uczniowskiNauczasz z wielkim trudem,(Jak mnie ucznia do nauki powróciłaś cudem,Gdy od wrzeszczących kolegów pod twoją opiekęOfiarowany, leniwą podniosłem powiekęI zaraz mogłem do twych klas proguIść, za wróconą ambicję podziękować Bogu)Tak nas powrócisz cudem na wiedzy przenoś moją duszę utęsknionąDo tych tablic pomazanych, do tych ławek popisanych,W gimnazjalnych klasach porozstawianych,Do tych kajetów pochlapanych sokiem, napojami,Wymiętych i brudnych, upstrzonych czerwony długopis, kartka jak śnieg uczniowskim rumieńcem ortografia pała….9. Ulubione słówka, czyli krótkie vademecum nauczyciela:A – ABSENCJA – wynik polowania na wagarowiczów, czyli tych, co im zbrzydła szkoła,B – BARAN – osobnik, o którym mówiąc oględnie, nie mamy najlepszego zdania,C – CELUJĄCA OCENA – coś niezmiernie rzadkiego w szkolnej praktyce,D – DZIENNIK LEKCYJNY – forma pisarstwa z pogranicza since fiction,E – EWALUACJA – najczęściej powtarzane słowo na wszelkiego rodzaju szkoleniach. Niektórzy mylą je z owulacją, a inni z – FREKWENCJA – wynik sumowania, mnożenia i dzielenia tych, co byli, przez tych, co wyszli i już nie wrócili,G – GRAFIK – ściśle zaplanowany system pilnowania korytarzy w czasie przerw,H – HARMONOGRAM – opis kto, kiedy, z kim, gdzie i co ma robić,I – INSPEKTOR – kiedyś postrach szkół a dziś prawdziwych … inspektorów już nie ma,J – JEDYNKA – ulubiona ocena wielu belfrów, zwłaszcza tych, którzy udzielają korepetycji,K – KLASA – zbiór osobników płci obojga, których staramy się kochać, mimo że stale rzucają nam kłody ( lub inne przedmioty) pod nogi,L – LEKCJA – czas, gdy usiłujemy osiągnąć ściśle określony cel, podpierając się wymyślonym wcześniej niezwykle pięknym i mądrym zoperacjonalizowanym planem dydaktycznym,Ł – ŁAWKA – najlepiej ostatnia, ulubione miejsce przesiadywania na lekcji tych uczniów, którzy nie chcieli nam zrobić przykrości i zostali,M – MONOLOG – w literaturze, np. wielka improwizacja. W szkole ulubiony przez nauczycieli sposób udzielania porad – NARKOTYKI, NIKOTYNA, NAPOJE WYSKOKOWE – to czego nauczyciele boją się najbardziej w imieniu młodzieży,O – ODPOWIEDŹ – wymuszona przez nauczyciela czynność podzielenia się przez ucznia publicznie i głośno swoją wiedzą. Często odpowiedzią bywa – POPRAWKA – szansa dla ucznia, że nauczyciel okaże litość,R – REPETENT – uczeń wyznający zasadę, że szkoła to nie wyścigi,S – SPRAWDZIAN – długo zapowiadany przegląd tego, co uczeń wiedzieć powinien. Na wynik sprawdzianu uczeń również oczekuje – TEST – sposób na szybkie wyprodukowanie stopni w dzienniku,U – UWAGA, UPOMNIENIE – miła forma komunikowania się z rodzicami ucznia,W – WAKACJE – najdłuższa przerwa na ćwiczenia śródlekcyjne,XY – ulubione przez matematyków litery do oznaczania tajemniczych osi i niewiadomych,Z – ZEBRANIE RADY PEDAGOGICZNEJ – forma spędzania czasu przez nauczyciela, polegająca na integrowaniu się z innymi nauczycielami w tak zwanym gronie, podczas występu teatru jednego aktora, którym najczęściej bywa Piosenka „Szczęśliwej drogi już czas …”11. Para taneczna – jive – tańczą przy piosence „Autostop”.12. Życzymy Wam – drodzy Absolwenci Gimnazjum nr ...– abyście stali się wielkimi ludźmi, wielkimi na miarę Waszych umiejętności. Bycie człowiekiem zobowiązuje. Tego nie można zmarnować. Zawsze trzeba być gotowym do drogi….13. Piosenka „Bądź gotowy dziś do drogi”.14. Sądzimy także, że wspólne chwile, spędzone w tej szkole, są dla Was miłym wspomnieniem, do którego chętnie będziecie wracać. Śmiało otwierajcie nowe rozdziały życia i edukacji. A póki, co cieszcie się rozpoczynającymi się wakacjami, bo lato tuż za Piosenka „Lato, lato wszędzie…”.Opracowanie scenariusza:mgr Beata Baranowska - Graczyk Pełna prezentacja szkoły pojawi się po zatwierdzeniu oferty przedstawionej szkole. Jeżeli szkoła nie otrzymała oferty, prosimy o kontakt: Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka").
Przemówienie, podziękowania na studniówke. Jest nam niezmiernie miło w imieniu uczniów klas maturalnych powitać na dzisiejszym balu dyrekcje, szanowne grono pedagogiczne, pracowników szkoły, zaproszonych gości, rodziców i was koleżanki i koledzy. Dzisiejszy wieczór jest wyjątkowy, uświadamia nam że już wkrótce, już za 100dni
2016 Pożegnanie wychowanków klas maturalnych Dnia r. odbyło się uroczyste pożegnanie wychowanków z klas maturalnych. Po 3-4 latach mury internatu opuściła 34-osobowa grupa dziewcząt i chłopców. Dla nich przygotowany został specjalny program poetycko-muzyczny, który dostarczył wiele wzruszeń, ale także wiele śmiechu. Piosenki śpiewane były przy akompaniamencie instrumentów, na których grali Emilia Czerwiak (klarnet), Rafał Kilar (gitara), Michał Giłka (saksofon). Po części artystycznej wszyscy obecni zaproszeni zostali na słodki poczęstunek. Organizatorem imprezy była wychowawczyni Regina Kurzawa oraz dziewczęta z grupy III. To na linie taniec jest, inna twarz te same rany, co rok prorok, więdnie bez, a my ciągle dorastamy. Trzeci dzwonek i kurtyna trzeba żyć, musisz żyć, przedstawienie się zaczyna jesteś aktor jesteś widz, cyrk i teatr, brawa (radio) finał, końca brak trzeba żyć, znów komedia się zaczyna jesteś aktor jesteś widz. Uczeń 2: Szczegóły WIADOMOŚCI Opublikowano: 11 maj 2022 Odsłony: 415 29 kwietnia 2022 r. pięć klas technikum zakończyło naukę w naszej szkole. Na uroczystości zakończenia roku szkolnego w auli spotkała się: Dyrekcja, wychowawcy, nauczyciele, rodzice, absolwenci i młodzież klas młodszych. Po wprowadzeniu Sztandaru Szkoły wszyscy odśpiewali hymn państwowy, następnie zebranych powitała Pani Dyrektor Jolanta Agata Opaluch i oddała głos młodzieży, by ta zaprezentowała część artystyczną. Była recytacja wiersza Wisławy Szymborskiej, skecz i piosenki. Były też słowa wdzięczności Izabeli Jagłowskiej, Bartłomieja Śleszyńskiego i Michała Pieńczykowskiego – tegorocznych maturzystów skierowane do Dyrekcji, wychowawców, nauczycieli i młodszych kolegów oraz Gabrieli Kundy i Łukasza Pycz, uczniów klas trzecich - z przesłaniem do maturzystów. W części oficjalnej Pani Dyrektor podsumowała wspólną pracę i nagrodziła dyplomami i książkami wyróżniających się uczniów w nauce, frekwencji, zachowaniu, działaniach na rzecz klasy, szkoły, środowiska, Samorządu Uczniowskiego, Caritas oraz biblioteki szkolnej. Jako najlepszy uczeń ze średnią ukończył szkołę Szymon Jastrzębski z kl. IVT. Otrzymał on nagrodę w postaci plecaka fotowoltaicznego, który ufundowany został przez Starostę Ełckiego – Pana Marka Chojnowskiego. Świadectwa z wyróżnieniem otrzymali także: Klaudia Kapla, Weronika Komosińska, Magdalena Zachariasz, Izabela Jagłowska i Dawid Bukowski z kl. IV A, Artur Garlicki i Anita Sadowska z kl. IVB, Klaudia Krawiec i Dominika Więcko z kl. IVG oraz Karolina Leszczyńska z kl. IV OT. Jako najlepsi Technicy Roku 2022 dyplomy w poszczególnych zawodach otrzymali: Weronika Komosińska, Kamil Chmielewski, Dominika Więcko, Karolina Leszczyńska i Szymon Jastrzębski. Natalia Miller z kl. IV A otrzymała dyplom za 100 % frekwencji. Martyna Kaczmarczyk I Natalia Wróblewska z kl. IV OT otrzymały bilety do Opery i Filharmonii Podlaskiej za występy muzyczne w licznych akademiach i uroczystościach szkolnych. Rodzicom wyróżniających się uczniów przekazano listy gratulacyjne za wychowanie wspaniałych młodych ludzi. Podczas uroczystości wszyscy uczniowie z rąk Pani Dyrektor oraz wychowawców otrzymali świadectwa ukończenia szkoły. W tym roku dyplomy uznania otrzymali także wszyscy wychowawcy z wyrazami wdzięczności, uznania i podziękowania od swoich wychowanków. Były ogromne uściski, wzruszenia i łzy szczęścia. Na zakończenie absolwenci spotkali się z wychowawcami w salach lekcyjnych. Teraz przed nimi kilka dni odpoczynku i po majowym weekendzie będą spotykać się na egzaminach maturalnych. Życzymy powodzenia!!! W piątek 24 kwietnia, w auli ZSTM odbyło się uroczyste pożegnanie klas maturalnych. W trakcie spotkanie podsumowane zostały wyniki nauczania, najlepszym wręczono nagrody. Doceniono także tych uczniów, którzy brali czynny udział w życiu szkoły np.: w pracy samorządu szkolnego, zawodach sportowych, konkursach oraz olimpiadach Przedstawiamy Pańśtwu kabaretowy scenariuszpożegnania uczniów klas maturalnych. Scenariusz uroczystości na pożegnanie maturzystówGrupka uczniów – bardzo przestraszonych – wchodzi do klasy. Zachowują się niepewnie. Nieśmiało zajmują miejsca w „Co ja robię tu ?” – ELEKTRYCZNE GITARYNARRATOR: Czy pamiętacie początek roku szkolnego, kiedy ze smutkiem w oczach i rozpaczą w sercu po raz kolejny przekraczaliśmy mury nowej szkoły? Z żalem myśleliśmy o minionych wakacjach, a następne wydawały się tak odległe...Niektórym się wydaje, że nie ma nic łatwiejszego, niż zostać uczniem. Przekonajmy się więc, czy to „Jak upiec ucznia?” Uczennica w stroju kucharki z akcesoriami kuchennymi (łyżka drewniana, miska, wałek, dzbanek...), mąką i różnymi wiecie, jak trudno zostać uczniem?Nie wystarczy samo chodzenie do szkoły. Potrzebnych jest jeszcze parę innych składników. Oto dokładny przepis: formowanie ucznia rozpoczyna się już w przedszkolu i kontynuowane jest w latach następnych. Początkowo nie trzeba wielu składników. Wystarczy nieco odwagi, doprawionej sporą dawka nieśmiałości, która w trakcie dalszej obróbki wyparowuje. Stopniowo dodajemy hojnie wyobraźni i wrażliwości, poczucia humoru i szczyptę złośliwości. Wlewając wciąż nową wiedzę, zaprawiamy systematycznością, łagodnie mieszając. Nie zapominamy o kaskadzie pomysłowości i beczce sprytu, które stopniowo dolewamy do wyrabianego ciasta. Doprawiamy to umiejętnością ściągania i zabiegania o lepsze stopnie, dodajemy dobry wzrok i słuch. Ciasto formujemy na kształt barana, osła, gęsi, cielęcia lub papugi. Wypiekamy następnie w temperaturze, jaką osiąga nauczyciel podczas furii przez 45 minut zapominamy o nakłuwaniu cyrklem lub innym ostrym przyrządem szkolnym w celu wypuszczenia wody sodowej z w miarę artystycznie, posypując odrobiną lizusostwa i obłudy. Okładamy słodkimi uśmiechami, pozorami pilności i stekiem bezbrzeżnych kłamstw. Podajemy to rodzinie, aby się cieszyła i społeczeństwu, aby się z tym formę z ciastem do pieca, po chwili wychodzi upieczony uczeń w stroju wzorowym ( lub niegrzecznym).NARRATOR: W naszej społeczności szkolnej możemy spotkać takie jednostki, których marzenia sięgają wyżej, niż marzenia zwykłego uczeń w „Kandydat na dyrektora” Drodzy Nauczyciele, Koleżanki i Koledzy!Chciałbym dzisiaj , w tym uroczystym dniu zakończenia roku szkolnego, zwierzyć się wam z mojego największego marzenia. Chciałbym zostać DYREKTOREM SZKOŁY. Nawet sobie nie wyobrażacie, jakie mam plany. Nie chwaląc się, byłbym bezkonkurencyjny. Oto mój program zreformowania szkoły: 1. Na korytarzach automaty z czapkami-niewidkami dla nieprzygotowanych uczniów, aby ich nauczyciele nie Magiczne czujniki, dzięki którym nauczyciele na klasówkach nie widzieliby ściąg i nie słyszeli Raz na kwartał jeden dzień generalnego przebaczenia i spełniania wszelkich pragnień Usunięcie ze słownika wyrazów „wagarowicz” i „leń” jako obraźliwych dla człowieka w wieku Zatrudnienie odźwiernego, który witałby uczniów przy drzwiach uściskiem dłoni, dodając im tym samym odwagi do dalszych utarczek z Obowiązkowe bezpłatne półroczne wakacje dla wszystkich uczniów szkoły np. na Wyspach Do programu zakończenia roku szkolnego wprowadziłbym podziękowanie każdemu uczniowi z osobna za to, że wytrzymał całoroczne starcie: on kontra kilkudziesięcioosobowa Rada Pedagogiczna. Sami widzicie, że z takim programem mogę chyba startować w konkursie na młodzieżowego dyrektora szkoły. Wygrana murowana!NARRATOR: Niestety, do tej pory mamy szkołę, w której...Scenka: „W czasie lekcji dzieci się nudzą” do melodii „W czasie deszczu dzieci się nudzą”Jedna osoba śpiewa zwrotki, wszyscy refren. Uczniowie demonstrują swoje W czasie lekcji dzieci się nudzą,to ogólnie znana rzecz, choć mniej trudzą się i mniej brudzą się,ale za to nudzą się w statki albo w karty, ławki „zdobią” nie na żarty,markerami mażąc jei śpiewając słowa te:W czasie lekcji...Więc tu trzeba by zalecić,by nie miały lekcji dzieci,a już jeśli one są,to uważać bardzo, bo:W czasie lekcji... NARRATOR: Nudę na lekcjach przerywają tylko ciekawe powiedzonka nauczycieli, np.· Weźcie sobie te kapcie do serca.· To że noszę okulary, nie znaczy, że jestem głucha.· Klasa chodzi po klasie i nie zwraca uwagi na moje uwagi.· Zaborcy podzielili Polskę na trzy nierówne uczniowie próbują sobie urozmaicić czas na lekcji, tworząc własne „Copywriter”. Kilku uczniów prezentuje swoje teksty.· „Gdy miałem 4 latka, dostałem pierwszy cukierek od dziadka. To był Werthers Original. Mam go do dziś, paskudztwo nie dało się rozgryźć. Chcecie spróbować?” (rzuca cukierek)· „Pasta Kiwi każdy byt wykrzywi!”· „Po Cola Cao zwiędnie ci ciało!”· „Zobaczyłeś w lusterku jeden pryszcz na policzku? Kup sobie Clerasil. Raz, dwa i będziesz miał całą twarz w pryszczach!”NARRATOR: Niestety, nauczyciele nie doceniają tej twórczości i łamią kariery przyszłych copywriterów (czytaj: ‘kopirajterów’).Za to podczas przerw nie ma mowy o nudzie. Na korytarzach słychać rozmowy i śmiechy, a w powietrzu unosi się tajemniczy dym...Scenka: „Długa przerwa. Zakręt.”Znad parawanu unoszą się kłęby dymu. Po chwili wychodzi stamtąd uczeń, strasznie kaszląc. Przyjeżdża karetka pogotowia. Lekarze zaczynają reanimację. Niestety, pacjent nie przeżył. Diabełki zabierają jego Nauczyciele lubią udzielać nagan. Dzisiaj odwrócimy sytuację...Scenka: „Nagany”.Wchodzą dwaj uczniowie z dziennikami. Otwierają je i drodzy nauczyciele, wychowawcy, pracownicy szkoły. Absolwenci upoważnili nas, aby w ostatnim dniu roku szkolnego wskazać pewne niedociągnięcia w waszej pracy i udzielić nagany. Mamy nadzieję, że będzie nam to wybaczone, jako że nie czynimy tego z wrodzonej złośliwości, a jedynie ku uciesze tu zgromadzonych.· Na początek udzielamy nagany POLONISTOM - za zbyt częste corridy ortograficzne i zmuszanie nas do bezustannej, morderczej walki z bykami ortograficznymi.· MATEMATYKOM – za sprowadzanie wszystkiego do wspólnego mianownika.· NAUCZYCIELOM JĘZYKÓW OBCYCH – za zaprzeczanie Rejowi, który twierdził: „...iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”.· HISTORYKOM – za teoretyczne omawianie, a nie praktyczne demonstrowanie bitew i potyczek historycznych.· GEOGRAFOM – za to, że nie pozwalają nam na umieszczenie Zwrotnika Raka na Biegunie Północnym oraz na przeniesienie Florydy nad Morze Bałtyckie.· BIOLOGOM – za uporczywe odchwaszczanie i nawożenie naszych jałowych poletek umysłowych.· FIZYKOM – za to, że nie stworzyli do tej pory perpetuum mobile do samoczynnego napełniania naszych głów wiedzą.· CHEMIKOM – za robienie nam z mózgu H2O.· NAUCZYCIELOM WYCHOWANIA FIZYCZNEGO – za to, że wbrew naszej woli prostują nam kręgosłupy.· KATECHETOM – za poskramianie naszych rogatych dusz i wybielanie czarnych charakterów – trud tyle ciężki, co bezowocny.· BIBLIOTEKARKOM – za to, że w dobie komputerów, wideo oraz Internetu zmuszają nas do pogłębiania wiedzy w przestarzały sposób – z książek.· HIGIENISTKOM – za to, że nie potrafiły, jak dotąd wynaleźć szczepionki przeciw lenistwu i głupocie.· Na koniec chcemy również udzielić nagany naszej DYREKCJI za to, że z wszystkich prawideł gramatycznych najczęściej stosuje tryb Do ciemnych zakamarków naszej szkoły zagląda czasem miłość. Dla jej ofiar świat nagle staje się różowy. Choć po pewnym czasie czar pryska, jednak szkolną sympatię będziemy wspominać ciepło, bo to przecież nasza pierwsza „Moja pierwsza miłość”. Do piosenki CZERWONYCH GITAR „Kto za tobą w szkole ganiał...” Dziewczyna i chłopak czule objęci, spacerują i uśmiechają się do siebie. Kwiaty, prezenty, czułości. Potem burzliwe Wreszcie finał. Przygotowania do matury. Obłęd w oczach, najbardziej wbijają się w pamięć słowa Sokratesa: „Wiem, że nic nie wiem”. Szukamy ostatniej deski ratunku i rujnujemy się „Ale ja nic nie umiem...” Po scenie przechadza się uczeń z deską na ramieniu, na której widać napis „Ostatnia deska ratunku”. Inni noszą worki różnej wielkości, z których wystają ściągi. Napisy na workach „dobrze przygotowany uczeń”, „Lepiej przygotowany uczeń”, „Wspaniale przygotowany uczeń” (z największym workiem).Uczennica obwieszona ściągami recytuje:Ja wiem, co to jest tangens,ja wiem, gdzie żyją kangury, ja wiem, gdzie płynie Gangesoraz gdzie leży Turyn!Ja wiem, co to jest atom,ja wiem, jak powstaje pasat,ja wiem, co ganił Katon,znam kwasów moc i wiem, kto pod Płowcami, ja wiem, że wiąz jest drzewem,lecz mówiąc między nami jednego tylko nie wiem:Nie wiem, czy zdam egzamin,nie wiem, czy złapię dwóję,a mówiąc między nami –to właśnie przewiduję./W. Ścisłowski „Wiem i... nie wiem”/Piosenka „Matura” – CZERWONE GITARYNARRATOR: Matura już za wami, teraz trzeba będzie odpowiadać na trudniejsze pytania - które niesie przekonani, że doskonale sobie poradzicie z wyzwaniami, jakie przed wami staną i mimo wątpliwości obierzecie właściwą „Acidland” – MYSLOVITZ lub „Dni, których nie znamy” – Marek Grechuta...........................Opracowały: mgr Małgorzata Bieniasz i mgr Aneta Dylska – nauczycielki języka polskiego w Zespole Szkół w Ropczycach (częściowo wykorzystując teksty z czasopism: „Bibliotekarz” i „Biblioteka w Szkole”).Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka").
Maturzystom dziękujemy za wspólne tańce, życzymy zdania matury.Jakosc kiepska, brak porządnego komputera dla zainteresowanych kopia w hd.Limfao- Party Rock
Oficjalne zakończenie szkoły klas maturalnych. Uroczystość rozpoczęliśmy wspólną Mszą Świętą w kościele św. Kazimierza. Przed rozdaniem świadectw w auli Pani Dyrektor tradycyjnie skierowała swoje słowa do abiturientów. Podkreśliła, że wpisali się oni na zawsze w historię szkoły, ale jej cząstka pozostanie również w nich i ta świadomość może przyjść dopiero po latach, gdy zaczną analizować swoje życie. Na zakończenie dała maturzystom wskazówkę, by zawsze kierowali się wartościami ułożonymi według właściwej hierarchii, by na pierwszym miejscu stawiali to, co najważniejsze. Uczniowie młodszych klas pożegnali uczniów poezją, sentymentalną prezentacją, wręczyli im upominki i Stanisławy 2022 w różnych kategoriach. Drodzy Maturzyści, dziękujemy Wam za te wspaniałe trzy lata. Ta cząstka, o której mówiła Pani Dyrektor na zawsze będzie żyć w naszej pamięci, bo pozwoliliście nam wspólnie przeżyć tę największą z możliwych do przeżycia przygód – spotkanie z drugim Wam też fragment piosenki ks. Franciszka Leśniaka:Niech piosnka w dal popłynie,póki jesteśmy jeśli lasów kołozłączy zerwaną nić,będziemy znów pospołuśpiewać, marzyć, kiedy dziś stajemyjuż u rozstaju drógidącym w świat z otuchąniech błogosławi Bóg… .